Genç bir kadın annesini görmeye gidip ona hayatındaki sıkıntılarını anlattı. Hayat zordu, artık ölmek istediğini hissediyordu. Yakın zamanlarda herhangi bir problem çözülmediği gibi, yerini yenisi alıyordu. Bitmeyen savaş onu yormuştu.
Annesi onu mutfağa götürdü ve üç kabı suyla doldurdu. Birinci kaba bir havuç koydu, ikincisine bir yumurta ve sonuncusuna da biraz kahve çekirdeği koydu. Ocağı yaktı ve hiçbir şey söylemeden üç kabı da kaynamaya bıraktı.
Yirmi dakika sonra havucu çıkarıp bir kâseye koydu. Yumurtayı çıkarıp bir başka kâseye koydu. Ardından kahveyi kepçeyle alıp süzerek bir fincana koydu. Kızına dönüp sordu, "Ne görüyorsun?"
"Bir havuç, bir yumurta ve kahve”, genç kadın cevapladı.
"Havucu hisset," dedi annesi.
Kadın havucu almaya çalışırken parmaklarının arasından kayıp düşüverdi. Havuç, ezmeye dönmüştü.
"Şimdi yumurtayı," dedi annesi.
Genç kadın yumurtayı kâsenin kenarında kırıp kabuğunu soydu ve çok pismiş diye nitelendirdi.
"Şimdi kahveyi dene." dedi.
Kadın fincanı kaldırıp ağzına götürürken aromayı koklayıp gülümsedi ve ilk yudumdan sonra gülümsemesi daha da arttı. Zengin ve dolgun bir tadı vardı.
"Nereye ulaşmak istiyorsun anne?" diye sordu genç kadın.
"Ulaşmak istediğim nokta şudur ki, havuç, yumurta ve kahve, hepsi de aynı sıkıntıyı yaşadılar – kaynayan su – ama farklı reaksiyon gösterdiler. Havuç sert, güçlü ve yumuşamaz şekilde girdi ama zayıflayıp düştü. Yumurta kırılgandı ancak kaynayan sudan sonra sertleşti. Kahve çekirdekleri farklıydı. Kaynayan suya girdiklerinde suyu değiştirdiler. Sen hangisisin?" diye sordu anne. "Sıkıntılar kapını çaldığında nasıl cevap vereceksin? Havuç musun, yumurta mısın yoksa kahve çekirdeği mi? Sen hangisinden yapıldın?"
E-posta: [email protected]