Dünyanın şu anda içinde bulunduğu durum, eminim hepimize üzüntü veriyordur. Bitmek bilmeyen savaşlar, evlerini ve yurtlarını terk eden mülteciler, işsizlik, doğal afetler, aile içi ve toplumsal problemler… Dünyayı daha güzel bir yer haline getirmek için yapabileceğimiz hiçbir şey yok gibi görünüyor.
James Hilton, 1933 yılında yayımladığı “Lost Horizon” isimli kitabında şu sözlere yer veriyor: “Bugünün dünyasına bir bakın. Daha acıklı bir şey var mı Nasıl bir çılgınlık, nasıl bir görmezlik var. Ne kadar bilinçsiz liderlik yapılıyor. Kızgın bir şekilde afallamış insanlık, bilgeliği değil kötülüğü arzuluyor, düşüncesiz bir şekilde birbirini yok ediyor, açgözlülükle motive oluyor ve vahşiliğe doğru ilerliyor.” 1933 yılından bu yana dünya pek değişmemiş gibi görünüyor.
Dünyanın gidişatı bazen cesaretinizi kırıyor olsa bile vazgeçmeyin! Devletlerin, orduların, savaşların ve büyük güçlerin tarihi ve dünyayı nasıl değiştirdiğini okuduğumuzda, ister istemez “Ben kimim ki Ne yapabilirim Denemenin ya da bir şeyler yapmaya çalışmanın ne anlamı var.” diye düşünmeden edemiyoruz.
Her şey imkânsız gibi görünüyor Olayların akışını iyi yönde değiştirmek için yapabileceğimiz hiçbir şey yokmuş gibi göründüğü durumlarda, kendimizi vazgeçmeye ve dünyanın ne hali varsa görsün demeye mecbur bırakılmış hissediyoruz.
Ancak, dünyayı değiştiremesek bile, dünyanın içinde yaşadığımız kısmını değiştirebiliriz. Aşağıda okuyacağınız hikâye, karşılaştığımız her soruna bir çözüm üretemesek dahi, hala bir şeyler yapabileceğimiz yönünde bizlere cesaret verecektir.
Meksika’da ıssız bir kumsalda, bir arkadaş yürüyüşe çıkmıştı.
Yürürken uzaktaki bir adamın hareketlerini fark etti. Yaklaştıkça onun bir yerli olduğunu ve eğilerek yerden bir şey alıp denize attığını gördü. Sürekli yerden bir şeyler alıp denize atıyordu.
Arkadaşımız daha yakına geldiğinde, adamın yerden denizin sahile sürüklediği denizyıldızlarını alarak, onları birer birer tekrar denize attığını fark etti.Bu işe şaşıran arkadaş, yerli adama yaklaşarak “Günaydın” dedi ve adama ne yaptığını sordu. Yerli adam, “Denizyıldızlarını denize geri atıyorum.
Denizin suları çekildiği için bütün bu denizyıldızları sahile sürüklenmişler. Eğer onları denize atmazsam, burada oksijensizlikten ölürler” diye yanıtladı.
Bizim arkadaş meraklı bir şekilde yerliye dönerek, “Anlıyorum, fakat bu denizyıldızlarından bu sahilde binlerce olmalı.
Hepsini geri denize atamazsın, değil mi Çok fazlalar.Belki de bu sahil boyunca yüzlerce kumsalda aynı şey oluyordur. Senin bu yaptığın hiçbir şeyi değiştirmeyecek” dedi.
Yerli gülümsedi ve yine eğilerek yerden bir tane daha denizyıldızı aldı ve onu denize atarken şu cevabı verdi: “Ama bunun için bir şey değişti”
"Dünyanın tamamını değiştiremeyebiliriz ama dünyanın içinde yaşadığımız kısmını değiştirebiliriz"